วันที่ 10 พฤษภาคม 2568 ที่ศาลาการเปรียญวัดสุมังคลาราม ตำบลสามแยก อำเภอเลิงนกทา จังหวัดยโสธร นายชาญชัย ศรศรีวิชัย ผู้ว่าราชการจังหวัดยโสธร เป็นประธานในการประกอบพิธี พระพิธีธรรมสวดพระอภิธรรม พระราชวัชรธรรมสถิต (ทองรวย ยสินฺธโร) อดีตที่ปรึกษาเจ้าคณะจังหวัดยโสธร ฝ่ายธรรมยุต เจ้าอาวาสวัดสุมังคลาราม ที่พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงพระกรุณาโปรดบำเพ็ญพระราชกุศล 7 วัน พระราชทานศพ ระหว่างวันที่ 3 – 10 พฤษภาคม 2568 โดยมีนางนันทพร ศรศรีวิชัย นายกเหล่ากาชาดและประธานแม่บ้านมหาดไทยจังหวัดยโสธร ว่าที่ร้อยตรี ขรรค์ไชย ทันธิมา รองผู้ว่าราชการจังหวัดยโสธร นายสันชัย พัฒนะวิชัย รองผู้ว่าราชการจังหวัดยโสธร ตลอดจนคณะหัวหน้าส่วนราชการ ศาล ทหาร ตำรวจ เจ้าหน้าที่หน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ตลอดจนศิษยานุศิษย์และคณะสงฆ์จังหวัดยโสธรและจังหวัดอำนาจเจริญร่วมพิธี
โดยในการสวดพระอภิธรรม พระพิธีธรรมทั้ง 4 รูปจะสวดพระอภิธรรมในทำนองหลวง ซึ่งจะสังเกตได้ว่าเสียงของการสวดทำนองจะแปลก และแตกต่างกว่าการสวดตามงานศพทั่วไปของประชาชน มีลักษณะคล้ายการสวดมหาชาติคำหลวง คือสวดเป็นทำนอง ทั้งหลบเสียง การเอื้อนเสียงที่เป็นลักษณะเฉพาะของแต่ละวัด ปัจจุบันการสวดพระอภิธรรมแบบหลวง จะมีด้วยกัน ๔ ทำนอง ได้แก่ 1) ทำนองกะ ที่แยกเป็น ๒ ลักษณะ คือ กะเปิด เป็นการสวดที่เน้นการออกเสียงคำสวดชัดเจน และกะปิดที่เป็นการสวด เน้นการสวดเอื้อนเสียงยาวต่อเนื่องกันตลอดทั้งบท ไม่เน้นความชัดเจนของคำสวด วัดที่สวดทำนองนี้ เช่น วัดพระเชตุพนวิมลมังคลาราม (วัดโพธิ์) ๒) ทำนองเลื่อนหรือทำนองเคลื่อน ได้แก่ การสวดที่ว่าคำไม่เน้นความชัดเจนของคำสวด และเอื้อนเสียงทำนองติดต่อกันไปโดยไม่ให้เสียงขาดตอน วัดที่สวดทำนองนี้ เช่น วัดระฆังโฆสิตาราม ๓) ทำนองลากซุง ได้แก่ การสวดที่ต้องออกเสียงหนักในการว่าคำสวด ทุก ๆ ตัวอักษรเอื้อนเสียงทำนองจากหนักแล้วจึงแผ่วลงไปหาเบา วัดที่สวดทำนองนี้ เช่น วัดมหาธาตุยุวราชรังสฤษฎิ์ และ ๔) ทำนองสรภัญญะ ได้แก่ การสวดที่ว่าคำสวดชัดเจน และมีการเอื้อนทำนองเสียงสูง-ต่ำไปพร้อมกับคำสวดนั้น ๆ วัดที่สวดทำนองนี้ เช่น วัดบวรนิเวศวิหาร ขณะที่บทสวดพระอภิธรรม จะใช้บทมหานมัสการ บทพระอภิธรรม ๗ คัมภีร์ และบทพระธรรมใหม่ ซึ่งเป็นบทพระบาลีที่เป็นบทพระธรรมจริงๆ และเป็นภาษาอินเดียโบราณ
#สำนักงานประชาสัมพันธ์จังหวัดยโสธร
ทินกร เพชรดี ภาพ/ข่าว